Het autoverkeer stagneert sinds 2005. Daarom heeft de Provinciale Adviescommissie Leefomgevingskwaliteit (PAL) van Zuid-Holland twijfels over de groeiprognose die gehanteerd wordt bij de besluitvorming over de Rijnlandroute bij Leiden. De in het verkeersmodel gehanteerde groeiprognose 2010-2030 is hoger dan de groei in de afgelopen decennia en strookt niet met het landelijke en provinciaal stagneren van het autoverkeer sinds 2005. Nieuwe ontwikkelingen als het nieuwe werken, hoge brandstofprijzen, het fiscaal belasten van woon-werkverkeer en landelijke krimp van de beroepsbevolking na 2020 voeden de twijfels.
Ik zie het voor het eerst hardop uitgesproken in een advies over een wegenproject, maar de groeiprognoses van het autoverkeer zijn gewoon niet reeel meer. Lange tijd steeg de mobiliteit met de welvaart, het aantal afgelegde autokilometers nam steeds toe. Maar sinds 2000 is het aantal autokilometers in de 15 rijkste EU landen 10% achtergebleven bij de ontwikkeling van de welvaart, volgens een artikel vandaag in de Britse Guardian. Nu met de crisis de welvaart niet meer groeit, valt te verwachten dat het aantal autokilometers afneemt.
De PAL vat de oorzaken van de stagnatie goed samen. De effecten van het nieuwe werken moeten zich nog bewijzen, maar hoge brandstofprijzen, het fiscaal belasten van woon-werkverkeer en de landelijke krimp van de beroepsbevolking na 2020 maken het aannemelijk dat stagnatie zal omslaan in krimp van het autoverkeer. Daaraan voeg ik de opkomst van de webwinkel toe: al die winkels die leegstaan omdat er geen klanten komen betekenen ook minder autoverkeer de stad in op zaterdag. Misschien moeten de plannen voor parkeergarages ook maar eens kritisch bekeken worden.
Hogere kosten van het autorijden betekenen dat mensen de auto vaker laten staan wanneer het niet echt nodig is. Het dagelijkse woon-werkverkeer zal minder snel afnemen dan het vrijetijdsverkeer, aangezien het nemen van een baan of huis dichterbij onder de huidige omstandigheden niet echt mogelijk is. Maar op termijn zullen mensen om financiële redenen hun reisafstand verkleinen. Jongere generaties wonen al vaker dichtbij hun werk, de ouderen wonen in de verafgelegen groeikernen en forenzendorpen waar ze in de jaren '70 neerstreken met hun jonge gezinnen. Die generatie gaat binnenkort met pensioen, waardoor het verkeer uit die autogerichte plaatsen sterk zal verminderen. Met name in de spits.
In Noord-Amerika, nog altijd ons voorland wat dit betreft, neemt de vraag naar stedelijke woonomgevingen al jaren sterk toe, terwijl de verste suburbs en 'exurbs' hoge percentages leegstand en werkloosheid kennen. Succesvolle mensen trekken naar de stad, zie mijn eerdere blogartikel over benzinegeld.
De politiek blijft ondertussen uitgaan van eeuwige groei van het autoverkeer, dat geaccommodeerd zou moeten worden met miljarden kostende wegenbouwprojecten. Tegenstanders van wegenprojecten doen er dus goed aan om te laten zien dat nut en noodzaak van die projecten verdwenen zijn. Grote kans dat de Raad van State hen gelijk geeft. De miljarden die voor wegenbouw bedoeld waren kunnen deels geïnvesteerd worden in beter stedelijk OV. Dan is er nog heel veel over om de staatsschuld onder bedwang te houden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten